Op de manege waar ik heb leren rijden staat er een paard met een ziekte waardoor hij heel veel last heeft van verstening in z'n mond. Eedereen rijd daar bitloos op dat paard en ik zie niet in wat er mis mee is.
Ik heb ooit m'n pony van de wei naar huis gebracht zonder hoofdstel of zadel (enkel een halster om) en op dat moment deed ze ook precies wat ik vroeg.
Je moet rijden zoals je zelf wil, of dat nu met bit, zonder bit of zelfs zonder hoofdstel is.
Jou keuze is iets dat mensen moeten respecteren, doen ze dat niet, dan zijn het domme mensen.
En als je een wedstrijd rijdt, dan krijg je heus geen commentaar op bitloos rijden hoor. Je krijgt eerder commentaar op hardhandig rijden (met of zonder bit) dan op bitloos rijden.
En als iemand zegt/denkt dat bitloos rijden over straat eng is, dan moet die persoon maar niet paardrijden.
Een paard schrikt net zo hard van dingen als dat de ruiter bang is dat het paard schrikt.
Mijn pony is een schrikachtig dier omdat ze (maar dit weten we niet zeker) blind/slechtziend is aan een oog.
Ik ben een keer met haar over straat gaan wandelen en er kwam een vrachtwagentje met biervaten langs dat zo ontzettend rammelde in de bocht. Ze schrok niet omdat ik er niet bang voor was.
Op de manege waar ik nu rijd, rijdt er in mijn les en meisje altijd op hetzelfde paard (omdat niemand anders erop wil) en dat paard is de laatste paar weken beginnen bokken en ''op de vlucht'' slaan omdat ZIJ schrik heeft van bokken en wild doen.
Een paard voelt aan hoe jij je vanbinnen voelt, maak je geen zorgen over wat mensen zeggen. Voel jij jezelf er goed bij? Gewoon doen dan.
