Gisteren was het zo ver. Amigo's eerste bixie die hij zou gaan lopen. Net als verzorgstertje Evi's eerste bixie die ze zou gaan rijden. Een heus debuut voor allebei. En wat vond Evi het spannend. Zelfs ik stond met zenuwen de avond er voor en de ochtend te checken of we alles wel hadden. Mijn moeder grapte nog 'Dat wordt nog wat als je later je eigen kind hebt die voor het eerst op wedstrijd gaat.' Ja, maar goed dat het nog niet zo ver is
En toen, op de stal van de wedstrijd, opgezadeld en het losrijgedeelte in gestuurd. Evi wilde gelijk alles doen, maar ik zei dat ze beter rustig aan kan doen. Dan kan Amigo weer even wennen (hij is 1x eerder daar op stal geweest), kunnen de andere paarden even aan Amigo wennen en ze was toch pas als nummer 11 aan de beurt. Dus waarom nu moe maken? Dat snapte ze gelukkig en dus bleef ze wat rondstappen en zette ze hem af en toe stil.
Ik daarentegen zou fotograferen. Iedere combinatie zou op de foto komen. Dus alle vertrouwen in Evi dat zij Amigo de juiste voorbereiding zou geven in die laatste minuten. Na 10 combinaties waren ze aan de beurt. En wat vond ik het spannend. Ging Amigo er tegen in dat hij vastgehouden werd door een begeleider? Zou Evi te gespannen zijn? Maar het ging allemaal super. Een hapering in het van hand veranderen op de diagonaal en Amigo wilde graag meer van zichzelf laten zien bij het afgroeten en draaide bijna een kwartslag.
Evi kan zelfstandig rijden, alleen heeft zij net afgelopen maandag een ongelukje gehad met de fiets dat haar een gebroken pink opleverde. Maar ze zei dat ze gewoon de wedstrijd wilde rijden, koste wat het kost! Ze wilde daarom liever begeleiding er bij, voor het geval dat Amigo lekker eigenwijs gaat doen. Achteraf had ze misschien ook wel alleen kunnen rijden, maar zekerheid voor alles.
Zo, dat was weer een heel verhaal. Nog even kort Amigo voorstellen en dan komen de foto's.
Amigo | Shetlander | 13 jaar | Ruin | onbekende afstamming | Wordt sinds november 2013 gereden door Evi (daarvoor nooit meer gedaan dan af en toe rondgestapt met een kindje op de rug, als ik het goed begrepen heb van de vorige eigenaar)
1. Even rondstappen en wachten tot de jury er ook klaar voor was.
2. En we stappen nog een beetje verder
3. In draf binnenkomen over de hoefslag
4. Bij de X draaien ivm gebroken lijn
5. Over de balkjes draven van E naar A. En ja, ze is haar beugel kwijt, maar draafde gewoon verder
6. En dan er bij te denken dat we balkjes draven pas 2 weken voor de wedstrijd geoefend hebben. Hiervoor wel al eens een enkel balkje gedraafd, maar 4 achter elkaar kende hij 2 weken terug nog niet.
7. Van G naar B stappen
8. En terug van A naar E over de balken, Amigo lekker enthousiast
9. En ze draven weer verder
10. Heel geconcentreerd een poging doen om een rechte lijn naar de jury te stappen
11. En afgroeten maar
Enkele uren laten, op het einde van de dag. Ik was zo'n 500 foto's rijker. De uitslag! Evi had nog discussie gehad met een vriendinnetje en ze 'beschuldigden' elkaar dat de ander beter was.
12. Alle bixie-ruitertjes verzamelen. Bixie met en zonder galop kregen samen de uitslag en door middel van percentages werd bepaald wie de beste 4 zijn van de bixie-ruiters.
En toch waren het niet alle ruitertjes die zich verzameld hadden, want volgens de lijst moesten het 19 bixie-ruitertjes zijn in totaal.
13. De eerste 4 werden naar voren geroepen. De rest kregen allemaal een troostprijslintje met een leuk zakje paardensnoepjes en een bitje als sleutelhangertje. En Evi werd als derde opgeroepen om naar voren te stappen. Dat verbaasde gezichtje had ik eigenlijk ook op de foto moeten zetten
Hier kreeg ze trots te horen dat ze 4e is geworden met Amigo. Een mooi blauw lintje met snoepjes en een bitsleutelhangertje mocht ze aannemen.
14. En toen mochten ze allemaal op het einde een ere ronde gaan rennen. Zonder pony's, dat dan weer wel, maar met heel veel blije gezichtjes.
15. En als laatste moest Amigo natuurlijk ook samen met Evi op de foto en hun zelf verdiende blauwe lintje!
Jullie kunnen misschien wel merken dat ik super blij ben. Ben ook heel 'onprofessioneel' geweest om Evi's foto's voorrang te geven. Maar ik ben zo trots op mijn knappe kleine man en een beter en leuker verzorgstertje dan Evi had ik mij niet kunnen wensen. En dat wilde ik even met heel HT delen
En dan nu weer verder met de andere foto's