Hallo ik ben Vadrouille,
Hier op de foto staan mijn 2 oude belgische trekpaarden.
De staande is Jonas, ik begon met hem op zijn 4de ( op de foto 5 )
Jonas was een schat van een paard en was zowel beleerd voor de kar als onder het zadel.
Jonas heb ik helaas inmoeten laten slapen na een vervelende wond wat niet goed is gegaan
De liggende is Gilles, toen ik met hem ( op de foto is die 3 )
Ik heb hem zelf ingereden wat uitstekend ging. Toen hij 4 was begon hij helaas echt te puberen en werd die gevaarlijk. Nadat Jonas is overleden heeft hij hier voernijd aan overgehouden en heeft hij mij bijna het ziekenhuis in getrapt.
Jonas was gek op werken zowel voor de kar, onder het zadel als aan de lange lijnen. OOk wandelde we veel door het dorp aan de hand op de fiets. Ik reed hem dressuurmatig en sprong wel eens met hem. Ook reed ik geregeld met hem en de huifkar door het dorp. Jonas genoot er val als er kleine kinderen bij waren, en was zo lief als ze op zijn rug zaten. Terwijl die dan bij mij zoon etter kon zijn.
Gilles was van ag het begin af aan heel leergierig hij hield van het werk. Hij vond het geweldig om los te springen en om te werken aan de lange lijnen. In het begin moest hij niks van de kar hebben en hebben we verschillende keren hem kunnen laten maken. Maar uiteindelijk liep ook hij er voor. Gilles was heel snel beleerd op stappen en weg draven. Helaas nadat we jonas in moesten laten slapen veranderde dit. Hij begon te etteren en werd gevaarlijk. Om deze redenen heb ik hem uiteindelijk weg gedaan.
Waar ik het meest van genoot was om heerlijk met jonas naar buiten te gaan. Heerlijk het bos in en zo uren rijden. Ik ben één keer met Jonas naar Alice naber-lozeman geweest. Dit was een rit van 20 minuten heen, daar wilde ze hem nog zien lopen dus heeft die nog 30 minuten daar moeten laten zien hoe die liep. Waarna hij weer 20 minuten terug moest, Hij was dood op toen we terug kwamen maar hij bleef maar door gaan. Ik genoot van de liefde die de paarden gaven en hoe je aan de paarden zag wat ze voor je deden.