Afgelopen weekend was het zover: Equiday. Ik ben er zelf naar toe geweest en speciaal voor jullie heb ik deze blog geschreven.
Twee weken geleden zag ik namelijk in een paardenmagazine een advertentie over Equiday.
Equiday is een evenement waarbij het er voornamelijk om gaat dat je zo paardvriendelijk mogelijk met paarden omgaat. Ik las verder en werd steeds vrolijker en had meteen bij vriendinnen gepolst. Eentje twijfelde nog, maar de ander ging direct mee. Zo gezegd, zo gedaan en kaartjes besteld. Het aftellen kon beginnen!
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. We gingen naar Equiday in Ermelo. De vriendin die twijfelde is uiteindelijk ook meegegaan.
Brood klaargemaakt, TomTom gepakt, want het was de eerste keer een lange rit in eigen auto, maar ik hoefde nergens bang voor te zijn. De borden stonden nog gewoon op hun plek en vanaf Ermelo zelf, stond het event al heel goed aangegeven. We waren maar 1 keer een verkeerd straatje ingereden, doordat we de kleine letters niet lazen, tja zoiets kan iedereen overkomen toch?
Eenmaal bij het terrein moesten we nog een parkeerplek vinden, maar daar werden we door pakeerbuddies bij geholpen.
Wij hadden al een kaartje en de ander moest er nog even eentje kopen, maar dat ging ook vlot. We kregen allemaal een roze polsbandje. Dat was het toegangsbewijs, daarmee mochten we het erf op.
We hadden van te voren al een beetje bekeken wat we wilden zien: één daarvan was paard en boog. We bekeken het programma en zagen dat er drie rijhallen en twee round pins waren. Ook waren er leslokalen, maar dat was gezien het programma ons iets te zweverig, dus die sloegen we over.
We kwamen er achter dat we prima op tijd waren voor paard en boog en gingen naar de Beatrix hall. Daar aan gekomen, zagen we dat er nog een demo gegeven werd in lange teugelen, maar deze was al bijna afgelopen. Daarna kwam er iemand met een mooi, jong dier de bak in. Ze vertelde dat hij qua uiterlijk vier jaar was, maar zich in zijn hoofd als een 2,5 jarige voelde. Het beestje was erg gespannen en toen ze hem eenmaal los geklikt had, liet hij duidelijk merken dat hij naar buiten wilde (ontsnappen aan de drukte).
De dame vertelde hoe je met zo'n jong beestje kon omgaan en om hem te helpen te laten ontspannen door middel van lichaamstaal. Het dier bleef uiteindelijk nog wel wat gespannen, maar dat werd steeds minder en minder. Was echt leuk om te zien!
Toen deze demo was afgelopen, kwam paard en boog. Het parcours werd opgebouwd en ondertussen werden er dingen uitgelegd, zoals wat voor bogen, zadels en houdingen ze gebruikten. Ondertussen demonstreerde een ruiter wat de uitlegger bedoelde. Ik had me hier al in verdiept en keek hier het meest naar uit. Het was gaaf om te zien en staat nog steeds op mijn to-do lijstje om het zelf eens te proberen. Wie weet...
Helaas struikelde het paard en gleed het ook uit, waardoor er geïmproviseerd moest worden. Dat kan nu eenmaal gebeuren, veiligheid gaat voor alles. Ruiter heeft niets en het paard liep wat stijf, maar verder gelukkig niets ernstig . Uiteindelijk werd de demo goed afgerond.
Hierna gingen we naar buiten en hebben we bij de round pins gekeken. Die lijken nog het meest op een longeercirkel.
Daar begon net een workshop paarden coaching , hier bleven we even hangen. We werden ook uitgenodigd de pinn in te komen. Er werd wat getwijfeld maar uiteindelijk zijn 9 vrouwen - waaronder ik - de ring in gegaan en hebben we een kleine workshop gekregen. We gingen werken met een zwarte IJslander, Cliff, en moesten eerst contact met hem maken. Er werd wat uitgelegd of je dat ook zo in het dagelijks leven zou doen en waarom dan wel en niet. Toen werd ons de opdracht gegeven de pony mee te nemen. Iemand was zo enthousiast dat zij eigenlijk zonder lijn wilde, maar het uiteindelijk toch eerst met lijn deed. We kwamen er zo snel achter dat de groep meteen uit elkaar liep en de voorste eigenlijk niet op de achterste lette. Toen de pony los mocht, zagen we dat hij bij de achterste mensen ging lopen en zelfs de mensen die even wachtten, uitnodigde om mee te gaan. Was echt leuk en jammer dat de tijd er al weer op zat.Verder hebben we nog een Canadese instructeur, Chris Irwin, gezien die wat uitlegde over longeren en rijden, kozakken voltige. Dat zijn mensen die gevaarlijke stunts op paarden uitvoeren. Dat was ook gaaf om te zien, maar ga het zeker niet nadoen!
Verder wilden we nog een western demo zien, maar die werd op het laatste moment gecanceld omdat de paarden zo druk waren dat het gevaarlijk zou zijn, erg jammer. Toen hebben we naar een andere western demo gekeken en besloten om er zoetjes aan een eind aan te breien. Het was bijna vijf uur en dan zou het ook afgelopen zijn, dus vonden we het wel weer mooi geweest.
Als afsluiter hebben we tegen onze eigen verrassing in, Nalanta nog gezien met de Jesse Drent en Eva Roemaat, voor de geïnteresseerden onder ons. Jesse werkte met een donkerbruin paard en Eva had de mini Shetlander Flip meegenomen. Haast iedereen kreeg een lach op zijn of haar gezicht toen ze de Shetlander zagen. De Shetlander leek gewoon te weten dat hij leuk was. Iedere keer even bij het publiek om knuffels bedelen, haha.
Onze dag kon niet meer stuk en is zeker voor herhaling vatbaar.
Groetjes jasirlover
Foto's volgen nog!