Aegidienberger
De Aegidienberger is een vrij nieuw ras, deze is ontstaan uit een kruising van IJslanders met Peruaanse Paso’s. Walter Feldmann en zijn zoon Walter Junior wilden op deze manier een trotse en elegante tölt krijgen met het karakter van een IJslander. Hij kwam op dit idee tijdens zijn bezoek aan Lima. Hij zag daar Peruaanse Paso`s met een goede tölt, veel adel, actie en temperament, maar hijmiste de snelheid die de IJslanders hadden.
In 1981 is de Aegidienberger ontwikkelt door Walter Feldmann in samenwerking met de Universiteit Bonn, met als doel om alle goede eigenschappen van de twee rassen te combineren in een nieuw ras. De combinatie had voordelen. Van de IJslanderkant: Intelligentie, stevig beenwerk, hardheid, snelheid en tredzekerheid. Van de Peruaanse Pasokant: Grotere stokmaat, tolerantie voor warmer weer en goede trainbaarheid. In 1997 werd de Aegidienberger een officieel erkend töltend ras.
Exterieur
De Aegidienberger is een middelgroot, correct gebouwd en sterk paard. De hals is kort en recht, en loopt over in een soms wat korte rug. Verder heeft hij weinig schoft. Het is de bedoeling dat de Aegidienberger de robuustheid, töltsnelheid en het karakter van de IJslander met de grootte, adel en töltaanleg van de Peruaanse Paso’s combineert. Dit in een verhouding van 62,5% IJslanderbloed en 37,5% Peruaanse Pasobloed.
Karakter
Bij het karakter staat de vriendelijkheid, intelligentie en goed temperament voorop. Werklustigheid, voorwaartse drang en een natuurlijke mogelijkheid om te kunnen verzamelen worden erg belangrijk gevonden voor bij het fokken.
Bijzonderheden
De Aegidienberger komt bijna alleen nog maar voor in Duitsland, hier lopen ongeveer een 650 paarden rond.
Tölt
Tölt is een wijze van lopen, deze is vooral bekend bij het IJslandse paard. De volgorde van de voeten is gelijk aan die in stap, het enige verschil is er bij het optillen en het neerzetten van de hoeven. Bij stap zal het paard op twee of op drie benen staan, bij tölt is dat op één of twee benen. In de tölt bestaat er geen zweefmoment zoals die er in galop wel is, hierdoor voelt men ook geen opwaartse bewegingen en kan je ontspannen in het zadel blijven zitten. Het paard zal bij de tölt het hoofd en hals hoog houden. Tijdens de tölt ontstaat er een trotse beweging, waarbij de staart ritmisch zal meedansen. De achterhand draagt voornamelijk het gewicht, zodat de schouders en voorbenen vrij mee kunnen bewegen.
Reageren op paard van de week kan hier!.